Wypowiedzi Jezusa poza Ewangeliami

Wstęp Jan 20,30-31 21,25

“I wiele innych cudów uczynił Jezus wobec uczniów, które nie są spisane w tej księdze. Te zaś są spisane, abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego.

Wiele też innych rzeczy dokonał Jezus, które gdyby miały być spisane jedna po drugiej mniemam, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, które by należało spisać”

Rozwinięcie

Teksty powyższe mówią nam, że Jezus dokonał wielu cudów, które nie są spisane w Ewangeliach. Jan był przy Jezusie przez cały okres jego misji, każdego dnia Jezus dokonywał cudów, a czasami w ciągu dnia było ich bardzo dużo.

Wyliczanka

Gdyby policzyć po jednym cudzie dziennie to można całą Biblie by było zapisać cudami Jezusa, ale to za mało, bo Jezus dziennie nie tylko jeden cud czynił czasami było ich 5 10 a nieraz więcej, Jan napisał:

,”że cały świat nie pomieściłby ksiąg” w czasach Jana papier był niedostępny, zwoje drogie, a ksiąg różnych autorów raczej niewiele.

Wniosek

Gdyby spisano wszystkie cuda Jezusa, czy to byłoby nam potrzebne? Otóż nie! Dowiedzielibyśmy się jedynie, że kolejnych dziesięciu paralityków zostało uzdrowionych, że innym jeszcze niewidomym przywrócono wzrok i 50 innych trędowatych zostało oczyszczonych. Nic by to nie dodało do naszej wiedzy , te cuda, które mamy podane w Ewangeliach wystarczą dla naszej wiary.

Gdy czytamy Ewangelię Jana to widzimy w niej bardzo mało cudów, w porównaniu z innymi ewangelistami, Odpowiedź może być prosta: Apostoł Jan pisząc jako ostatni znał już trzy Ewangelię Mateusza Marka i Łukasza, więc aby nie powtarzać już tego, co napisali poprzednicy skoncentrował się na naukach Jezusa. Zauważcie, że tylko kilka pierwszych rozdziałów u Jana mówi o cudach i to jeszcze wybiórczo, a całość to nauki i wypowiedzi.Być może Jan doszedł do wniosku że nauka Jezusa jest ważniejsza i bardziej przydatna czytelnikowi niż historia uzdrowienia trędowatego.

Tekst Łuk 1,1-2

“Skoro już wielu podjęło się sporządzenia opisu wydarzeń, które wśród nas się dokonały. Jak nam to przekazali naoczni świadkowie i Słudzy Słowa”

Dalsze Rozwinięcie

Łukasz napisał najpierw Ewangelię a potem Dzieje Apostolskie, nie sądzę, aby pomiędzy Ewangelią a Dziejami był duży odcinek czasu, gdyż pisze on do tej samej osoby Teofila, myślę, że po napisaniu Ewangelii z pół roku później napisał ciąg dalszy tejże Ewangelii.

Dzieje Apostolskie kończą się na pierwszym uwięzieniu Pawła a było to ok.63 roku, czyli w tym czasie były one pisane, bo później opisałby następne aresztowanie Pawła, opisałby o podpaleniu Rzymu przez Nerona i o śmierci chrześcijan na arenach Rzymskich i w końcu śmierć Pawła, czyli o 4 lata później.

Opis Łukasza

Przeczytaliśmy tekst z Łuk.1,1-2 “Skoro już wielu podjęło się sporządzenia opisu wydarzeń,”Czyli że w jego czasach pomiędzy rokiem 30 a 60 byli inni jeszcze, którzy podjęli się spisania wydarzeń życia Jezusa, na pewno był to Mateusz, bo to jest najwcześniejsza Ewangelia, i być może Marek. Słowo “wielu” znaczy, że mogli być inni, Krótkie opisy z życia naszego Pana mogły krążyć po zborach, oprócz tego mówi o naocznych świadkach, którzy mu to przekazali. Łukasz nie był apostołem, nie był świadkiem wydarzeń mógł tylko zebrać informacje od innych, wiemy, że był on blisko apostoła Pawła, dlatego w jego Dziejach Apostolskich jest osiem rozdziałów o początkowej działalności zborów i 20 rozdziałów o Pawle. Apostoł wspomniał o nim w liście do Tymoteusza wszyscy mnie opuścili, “tylko Łukasz jest ze mną”2Tym.410-11

Agrafa

To słowa Jezusa, których nie ma w Ewangeliach. Cytują je pisarze czasów apostolskich i po apostolskich. Do pisarzy czasów apostolskich należą: Ignacy Antiocheński, Klemens Rzymski, Polikarp i Papiasz Dla przykładu: Klemens Aleksandryjski w liście do Teodora wspomina o fragmencie Ewangelii Marka której nie znamy. Marek zanim napisał Ewangelię miał wiele notatek, i wybrał informację które uznał za potrzebne, a oto fragment nie znany nam.

I przyszli do Betanii. I była tam pewna kobieta, której brat zmarł. I przyszedłszy, padła na ziemię przed Jezusem i powiada do Niego: „Synu Dawida, miej dla mnie litość”. Ale uczniowie skarcili ją. I Jezus, rozgniewany, odszedł z nią do ogrodu, w którym był grób i z grobu natychmiast dobiegł wielki krzyk. I podszedłszy bliżej Jezus odwalił wielki kamień u drzwi grobu. I natychmiast, wchodząc do miejsca, gdzie leżał młodzieniec, wyciągnął rękę i uniósł go, pociągając za rękę. Lecz młodzieniec, spoglądając na Niego, pokochał go i prosił, by mógł z Nim zostać. I wychodząc z grobu przyszli do domu młodzieńca., był on bowiem bogaty. I po sześciu dniach Jezus powiedział mu, co ma robić, i wieczorem młodzieniec przyszedł do Niego odziany w lniane płótno [na nagim ciele.] I pozostał z Nim tej nocy, bo Jezus nauczył go tajemnic królestwa Bożego. I stąd, powstając, powrócił na drugą stronę Jordanu.

Klemens Aleksandryjski ma pretensję że fragment ten został wykradziony przez Karpokratesa przywódcę sekty gnostyckiej jako podstawę do ich nauczania niemoralnych praktyk. “zgodnie z jego bluźnierczymi i cielesnymi poglądami” Według Karpokratesa świat stworzyli archonci, władający duszami ludzkimi za pomocą namiętności. Klemens A. Stwierdza że w tekście powyższym nie ma słów“nagi” a dołożyli je gnostycy, dotyczy zdania “odziany w lniane płótno na nagim ciele” niektórzy sądzą że fragment ten przypomina wskrzeszenie Łazarza, o którym Marek słyszał od kogoś ale zna ją tylko z relacji innych, Ogólnie w Ewangeliach mamy trzy podobne myśli

1.Wskrzeszenie Łazarza z Betanii.

2.Historia bogatego młodzieńca.

3.Historia z aresztowania Jezusa, o młodzieńcu ubranym w prześcieradło na na nagim ciele Mar.14,51-52

Dlaczego jest tu taki bałagan,? Bo jeżeli były to osobiste notatki Marka przed napisaniem Ewangelii to robił skróty myślowe, skróty wydarzeń, a później z tych skrótów pisząc Ewangelie pisał je w odpowiednich miejscach zgodnie do czasu wydarzeń.

O notatkach Marka wiemy od Klemensa że Marek przybył z Rzymu do Aleksandrii w Egipcie wraz ze wszystkimi swoimi pismami i w Aleksandrii je pozostawił, jeszcze w 100 lat po jego śmierci były ukrywane przez chrześcijan i pokazywano je osobą zaufanym, jako cenna pamiątka po Marku Ewangeliście i oczywiście dodatkowe informację z wydarzeń Jezusa, bo nie wszystko Marek napisał w Ewangelii co posiadał, duża część tych informacji pozostała w notatkach, poza wyżej wspomnianym fragmentem nie wiemy co zawierały pozostałe notatki.

Ojcowie Apostolscy

List Barnaby

Klemens Aleksandryjski i Orygenes przypisują autorstwo Barnabie Euzebiusz i Hieronim zaliczają go do apokryfów.

Alegoryczna wykładnia Pisma Świętego pozwala dopatrywać się wpływu Filona i wskazuje na Aleksandrię jako ojczyznę autora. Cytowana jest Apokalipsa Barucha powstała ok.115 r. A jeśli autor w 16,3 ma na myśli świątynię Hadriana to list Barnaby powstał po 130 roku.

Papiasz z Hierapolis

Napisał pięć ksiąg „Wyjaśnień mów Pana” był biskupem w Hierapolis Swoje dzieła napisał ok.130 roku.

Polikarp

Słuchał apostoła Jana i przez niego ustanowiony biskupem w Smyrnie. Zachował się po nim tylko List do Filipian.

Ignacy z Antiochii (zm.110r.)

Za czasów cesarza Trajana zginął w Rzymie na arenie rozszarpany przez lwy. W drodze do Rzymu napisał 7 listów 4 w Smyrnie i 3 w Troadzie. W Smyrnie napisał listy do zborów w Azji Mniejszej do Efezu, Magnezji, Trallach i do Rzymskiego zboru. Z Troady listy do Filadelfi i Smyrny.

Św. Ireneusz z Lyonu

napisał: ok. 60 lat po śmierci apostoła Jana.

„ W ten sposób wspominają prezbiterzy, którzy jeszcze widzieli Jana, ucznia Pańskiego, że słyszeli od niego, co w owych dniach pouczał Pan mówiąc:

I teraz cytuje słowa Jezusa, które przekazał apostoł Jan. Jezus mówił o Nowej Ziemi, o przyszłym życiu w raju, Jezus tu używa słowa dziesięć tysięcy, co w tamtych czasach oznaczało pełnie, największą liczbę. Nie koniecznie musi to być dosłowne. Posłuchajmy słów Jezusa:

Nadejdą dni, w których zrodzą się winne latorośle, z których każda będzie miała dziesięć tysięcy gałęzi, a na każdej gałęzi, po dziesięć tysięcy gałązek a na każdej gałązce po dziesięć tysięcy odrośli a na każdej odrośli po dziesięć tysięcy gron, a na każdym gronie po dziesięć tysięcy owoców, a każdy owoc przyniesie, – gdy się go wytnie – 25 miar wina. I gdy ktoś ze świętych będzie chciał zerwać, jedno z tych gron, drugie będzie wołało „jestem lepszym gronem zerwij mnie i przeze mnie chwal Pana. Podobnie i ziarno pszenicy zrodzi dziesięć tysięcy kłosów, a każdy kłos zawierać będzie dziesięć tysięcy ziaren, a każde ziarno da dziesięć tysięcy funtów pszennej mąki jasnej i czystej. Inne natomiast rośliny rodzić będą owoce ziarna i zioła wedle miary, jaka im odpowiada. Wszystkie zwierzęta będą przyjmowały pokarmy, które rodzi ziemia i będą żyły w zgodzie i w pokoju, a ludziom będą posłuszne z cały poddaniem”

Teraz Ireneusz powołuje się na ucznia apostoła Jana Papiasza, który mówi ciąg dalszy tej historii

„O tym świadczą na piśmie Papiasz w starości – był on słuchaczem Jana, a domownikiem Polikarpa w czwartej księdze swego dzieła dorzucił te słowa /Jezusa/

„W to mogą wierzyć wierzący” a gdy tak mówił – Judasz zdrajca nie uwierzył i zapytał: „Jak Pan sprawi, że to wszystko się zrobi? Odpowiedział Pan, ujrzą to ci, którzy się tam znajdą”

Ciąg dalszy mamy u Hipolita (zm.235r.)

„Judasz rzekł, a któż to będzie mógł zobaczyć”? Rzekł Pan: To ujrzą ci, którzy będą godni”

Resech zebrał 170 agrafów a gdy go zaczęto krytykować, że połowa z tego jest niepewna, to usiadł wziął się do pracy i znalazł 300 agrafów.

Klemens Rzymski

„Pamiętajcie przede wszystkim na słowa Pana Jezusa, które wypowiedział ucząc łagodności i cierpliwości. Tak, bowiem mówił:

„Bądźcie miłosierni, abyście doznali miłosierdzia

Odpuszczajcie, aby wam odpuszczono

Jak czynicie tak się wam stanie

Jak dajecie tak i wam dadzą

Jak sądzicie tak i was osądzą

Jak łaskawi będziecie tak i łaskawości doznacie

Jaką miara mierzycie, taką wam odmierzą”

“Trzymajcie ciało w świętości, a pieczęci nie bezcześćcie, żebyście mogli otrzymać życie wieczne” 2Kor.8 Klemensa Rzymskiego / Klemens twierdzi że jest to wypowiedź Jezusa z Ewangelii/

“Ponieważ Pan powiedział, ‚będziecie jak owce między wilkami. A Piotr odpowiedział i rzekł do niego ‚co zatem, jeżeli wilki rozszarpią owce na kawałki?’ Jezus rzekł do Piotra, ‚ Owce nie mają żadnej przyczyny bać się wilków jeżeli są martwe, i wy podobnie, nie obawiajcie się tych, którzy zabijają was, i nie mogą wam już nic więcej zrobić; ale obawiajcie się Tego, który po waszej śmierci, ma moc zarówno nad duszą i ciałem by wrzucić je do jeziora z ognia” / Klemens Rzym 2Kor.5 /

Ponieważ Pan powiedział będąc zapytany przez kogoś, kiedy królestwo przyjdzie, odpowiedział: “Kiedy dwóch stanie się jednym, to które jest na zewnątrz, jak to które jest wewnątrz, i mężczyzna i kobieta, ani mężczyzna ani kobieta” “ Jeżeli zrobicie takie rzeczy królestwo Ojca przyjdzie”/ Klemens Rzym. 2Kor.12 Taki tekst znajdujemy w Ew. Tomasza 22

Justyn Męczennik {zm.167r.}

,„Przeto Pan Nasz Jezus Chrystus powiedział:, „W jakim stanie was znajdę w takim też was sadzić będę”

List Barnaby 7,11 (0k.120r.)

“Ci, którzy będą widzieli mnie i osiągną moje królestwo muszą najpierw utrzymać mnie przez ból i cierpienie”.(65)

Orygenes (zm.253/254)

„Jezus powiedział następnie „dla słabych stałem się słaby, cierpiałem dla cierpiących i dla spragnionych byłem spragniony” Mówi, bowiem sam Pan, „Kto jest blisko mnie jest blisko ognia, a kto jest daleko ode mnie, jest daleki od królestwa”

List Barnaby

Autor listu korzystał z ksiąg ST, które nie dotrwały do naszych czasów, i tak cytuje on teksty z ksiąg Mojżeszowych, których nie mamy w naszej Biblii. Biblia, którą się posługiwał miała więcej tekstów. Barnaba mógł korzystać z ksiąg proroka Iddo, który napisał historię Izraela 0k.VI/V wieku przed Chrystusem. Mówi o tym 2Księga Kronik.13,22 Oto teksty, które są nam nieznane.

„Tylko kapłani wszyscy będą jedli wnętrzności nie obmyte octem” Niema w naszych Bibliach nic o occie.

8. “I wszyscy plujcie na to i na tego kozła, a zawiążcie purpurową wełnę wokoło jego głowy, i niech będzie wygnany na pustynię” Cytat odnosi się do 3Moj.16 cokozła dla Azazela

, “I Abraham obrzezał z jego domowników osiemnastu mężczyzn i trzystu” Autor buduję całą naukę na tym cytacie Jest tekst w 1Moj.14,14 Kiedy Abraham zebrał ludzi aby odbić swego bratanka Lota od królów, zebrał 318 mężczyzn którzy mu służyli. Lecz nic nie ma aby tylko było do obrzeżki.

Dlatego Mojżesz zgromadził broń na stosie w środku walki, i stał tam ponad nimi, z wyciągniętymi rękami ponad wszystkimi, a Izrael znowu był bliski zwycięstwa, a kiedy je opuścił oni przegrywali.

Ale Mojżesz powiedział do nich „Ktokolwiek z was, będzie ugryziony, niech przyjdzie do węża, który wisi na drzewie i niech położy w nim nadzieję, w wierze, że to wąż przez śmierć jest wstanie dać życie i tą drogą będzie uratowany.”Wypowiedź Mojżesza

On powiedział na Górze Synaj, twarzą w twarz z Mojżeszem.„Święćcie również sabat Pana z czystymi rękami i z czystym sercem”(123)

Poza kanoniczne fragmenty Ewangelii

Ewangelia Tomasza znaleziona w Górnym Egipcie w 1945/46r. Zawiera 114 wierszy i cytuje tylko wypowiedzi Jezusa Jest uważana za wczesne dzieło i datowana od roku 50 –120 Autor nieznany, Dzieło znaleziono w Nag Hamadii więc pisane przez gnostyków. Większa część z tego dzieła to wypowiedzi Jezusa, które znamy z Ewangelii Mateusza i Łukasza ale duża ilość cytatów jest nam nieznana, autor powołuje się, że powiedział je Jezus, przypuszcza się że autor mógł korzystać z nieznanej nam Ewangelii i to prawdziwej, a mianowicie, odnaleziono papirusy nazwano je od miejscowości Egipskiej Oxyrhynchos nr katalogowy 840 i 1224 a zawierają one fragmenty nieznanej nam Ewangelii i niektóre z tych cytatów są w Ewangelii Tomasza, zatem Tomasz mógł korzystać z jakiejś wczesnej Ewangelii która nie dotrwała do naszych czasów. Więcej o tym jeszcze powiemy.

Fałszywe ewangelie

Szatan uderzył w Biblię, aby zmieszać prawdę z kłamstwem, aby chrześcijanie nie wiedzieli, co jest prawdą a co jest kłamstwem, Nie było jeszcze Nowego Testamentu, listy krążyły po zborach, nikt nie wiedział ile listów napisał Paweł a ile Piotr. Diabeł stworzył ok. 35 fałszywych ewangelii i były one przyczyną zamieszania w zborach. Ktoś przyszedł do zboru i powiedział Ja mam Ewangelię Filipa a inny powiedział ja mam Ewangelie Tomasza inny a ja mam List Pawła do Laodycejczyków, w dzisiejszych czasach można by iść do grafologa i zrobić dokładne badania czy pismo powstało miesiąc temu czy sto lat temu. W tamtym czasie nie było takiej możliwości

Ewangelia

Bartłomieja, Ebonitów Filipa Gruzińska Dzieciństwa Tomasza , Ewy

Nikodema Piotra Tacjana Judy Egipcjan Hebrajczyków,

Nazarejczyków Lucjusza Prawdy Judasza Wiecznego Jakuba Większeg

Życia Andrzeja Apellesa Bazylidesa Symonitów Porodu Marii

Walentyna Syryjczyków Pleromy Macieja Marcjona Cyrynta

Pawła Barnaby Protoewangelia Jakuba PseudoMateusz

Listy

List Tytusa, List Pawła do Laodycei, Listy Pawła do Seneki, Listy Seneki do Pawła, Listy Pawła do Koryntian 3 i 4 , Listy Koryntian do Pawła. List do Aleksandryjczyków.

Apokalipsy

Dwie Apokalipsy Pawła, Dwie Apokalipsy Piotra, Dwie Apokalipsy Jana Teologa, Apokalipsa Tomasza, Apokalipsa Adama, zapytania Jana. Apokalipsa Pawłowa /o podróży do 3 nieba/ 1 i 2 Apokalipsa Jakuba.

Dzieje Apostolskie

Dzieje Piotra, Dzieje Pawła, Dzieje Piotra i Pawła, Historia rozmowy z Szymonem Magiem. Dzieje Andrzeja, Dzieje Jana, Dzieje Tomasza, dzieje Piotra i 12 apostołów.

O czym mówiły fałszywe Ewangelie?

Ewangelia Filipa

Opisuje jak Jezus całuje Marię Magdalenę w usta, a zazdrosny Piotr pyta dlaczego kochasz ją bardziej niż nas?

Protoewangelia Jakuba 20,1

Przy porodzie Jezusa, kiedy położna włożyła swój palec to jej ręka odpadła, posłuchajcie:

„ I weszła położna do jaskini i rzekła „Maryjo ułóż się odpowiednio, nie mały, bowiem spór tyczy się w twojej sprawie. I Maryja usłyszawszy to ułożyła się odpowiednio i włożyła Salome palec w jej przyrodzenie, I Salome wydała okrzyk, biada mi bezbożnej i niewiernej, bom kusiła Boga żywego, oto ręka moja palona ogniem odpada ode mnie”

Ale nie martwcie się bo zaraz anioł przyleciał i uzdrowił położną

Księga Henocha

Powstała dopiero ok. 2 wieku p.n.e. Wywarła ogromny wpływ na pisarzy biblijnych, na nią powołują się apostołowie.

Historia Księgi

Są trzy księgi o tej nazwie – Wydanie Hebrajskie , Słowiańskie i Etiopskie. Pełny tekst Księgi Henocha z czasów ST i czasów Jezusa i apostołów to wydanie Etiopskie, znalezione w Qumran w języku aramejskim, czyli z czasów Jezusa. Pozostałe księgi w wersji Hebrajskiej i Słowiańskiej Henocha powstały w czasach NT i poza nazwą nie maja nic wspólnego z treścią Etiopską Księgi Henocha.

Historia księgi sięga czasów babilońskich, gdzie była już znana, sięga czasów Samuela i sięga czasów Mojżesza, w formie przekazu ustnego, co dokładnie omówimy dalej. Obecna wersja Etiopska jest kompilacją kilku ksiąg, sama wersja składa się z 5 ksiąg, pierwsza to historia aniołów i ich deprawacja świata przedpotopowego, oraz wędrówka w wizjach Henocha do nieba. Mogła powstać jako pierwsza wraz z księgą astronomiczną, ponieważ historia Azazela pojawiła się w 3Moj.16 Księga druga, zawiera trzy przypowieści, dwie Henocha jedna Noego, uważa się że jest tak chrześcijańska, że mogła powstać pod koniec I wieku. Księga trzecia astronomiczna podaje obliczanie kalendarza księżycowego, i tą uważa się za najstarszą z ksiąg, a to, dlatego że w czasach Mojżesza kalendarzem księżycowym posługiwano się już biegle, natomiast księga ta uczy podstaw kalendarza. Mogła powstać przed Mojżeszem,ustnie przekazywano informacje a później włączono je do księgi Henocha. Księga czwarta zwana księgą snów, opisuje historię Izraela pod postaciami zwierząt. Piąta księga zawiera list Henocha do ludzkości, proroctwa pod symbolami tygodni.

Najpierw sięgnijmy czasów babilońskich, Prorok Daniel w rozdziale 7,13-14 opisuje to samo wydarzenie co Henoch ktoś na kimś się wzorował. W księdze Daniela i księdze Henocha jest symbolika tygodni, Dan10.pojawia się Michał jako orędownik synów Izraela ten sam opis jest u Henocha 4Ksiega Henocha podaje historię Izraela pod postaciami zwierząt jak u w Dan.7 i 8 W Dan.3 mamy opis młodzieńców w piecu, król widzi czwartą osobę „podobną do Syna Człowieczego” Dan.7 zawiera 4 cytaty takie jak u Henocha Dan.7,9-10 i 13-14 Tu pojawia się imię „Syn Człowieczy” Ten termin jest księdze Henocha i odnosi się do Mesjasza. Księga ta była tak znana w czasach apostolskich, że wystarczyłoby Jezus siebie określił Synem Człowieczym, a wszyscy wiedzieli, że uznaje się za mesjasza, Syna Bożego.

Najsłynniejszą wypowiedź Jezusa możemy znaleźć przed Sanhedrynem, kiedy arcykapłan zadaje mu pytanie: „Czy ty jesteś Chrystus Syn błogosławionego?” I Jezus zacytował księgę Henocha „Jam jest, Ujrzycie Syna Człowieczego, siedzącego po prawicy Bożej i przychodzącego w obłokach nieba” Mar.14,61-62 Nie pozostawił kapłanom najmniejszej wątpliwości, kim jest. Arcykapłan zawołał „bluźnierstwo” Dlaczego bo Mesjasz u Henocha jest Synem Boga Hen.105,2 i zasiada na tronie chwały Hen.45,3 wiec jest Bogiem, wszyscy oddadzą pokłon Synowi Człowieczemu Hen.62,9

Kiedy Szczepan był kamienowany, zacytował ten sam tekst co Jezus przed Sanhedrynem z małą zmianą, zamiast użyć słowa „Syn Człowieczy” użył słowa „Jezus” powiedział: „Widzę Jezusa siedzącego po prawicy Bożej” żydzi zatkali uszy bo to oznaczało że z księgi Henocha Jezus jest nie tylko mesjaszem ale i ich Panem.

Przypowieść o uczcie weselnej z Mat.22,13 „zwiążcie mu ręce i nogi i wrzućcie go do ciemności zewnętrznej” kończy się cytatem z księgi Henocha, w przypowieści tej Jezus mówi, że na ucztę weselną zaproszono gości, i znalazł się tam ktoś, kto nie miał szaty weselnej, i kończy się to cytatem z HenEtp.10,4-6

Mat.24,22 „Gdyby nie były skrócone owe dni, nie ocalałaby żadna istota, lecz ze względu na wybranych będą skrócone owe dni” Barnaba 4,3 odwołuje się do księgi Henocha i podaje: „Henoch powiedział:, „ aby zakończyć Pan skróci czasy i dni, aby jego umiłowany mógł szybciej przyjść do jego dziedzictwa”

Inny cytat z Henocha to porównanie z Mat.25,31

„A gdy przyjdzie Syn Człowieczy w chwale swojej i wszyscy aniołowie z nim, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały”

Kim jest Syn człowieczy w księdze Henocha?

W księdze tej występują trzy osoby, które siedzą na tronie jest to Bóg pod imieniem „ Pan Duchów” Syn Człowieczy i Głowa Dni, z tym, że Syn człowieczy jest napełniony Głowa Dni, czyli nosi Głowę Dni, posłuchajcie, te słowa były Izraelowi znane przed przyjściem Jezusa i chrześcijaństwa. Cytuję Henocha 46,1-4

„I tam ujrzałem kogoś, kto miał „Głowę Dni” i jego głowa była biała jak wełna i z nim był inny, którego twarz miała wygląd człowieka, a jego twarz była pełna łaski, jak jednego ze świętych aniołów

Zapytałem jednego ze świętych aniołów, którzy przyszli ze mną pokazał mi wszystkie tajemnice o Synu Człowieczym, kto on jest, skąd on jest i dlaczego chodzi z „Głową Dni”

Odpowiadając mi rzekł do mnie „To jest Syn Człowieczy, do którego należy sprawiedliwość i z którym mieszka sprawiedliwość. On to objawi cały skarbiec tajemnic. Jego to wybrał Pan Duchów, w sprawiedliwości na wieki.

I ten Syn Człowieczy, którego widziałeś wypłoszy królów i możnych z ich miejsc i mocarzy z ich tronów i zwiąże nerki mocarzy i połamie zęby grzeszników”

Przekaz ustny Księgi Henocha był znany w czasach Samuela jak i w czasach Mojżesza A to na podstawie 1Moj.6,4 gdzie jest powiedziane że synowie Boży obcowali z córkami ludzkimi a te rodziły olbrzymów to jest cytat z 1 księgi Henocha, oraz na podstawie 3Moj.16 gdzie mowa o składaniu w ofierze dwóch kozłów jednego dla Pana drugiego dla Azazela.

Pytanie – Kim jest Azazel i co dokonał?

Większość z was, gdy znalazłaby się w czasach Mojżesza nie wiedziałaby, o co chodzi, Izraelita nie musiał pytać sąsiada, kim jest Azazel, oni dokładnie znali historię Azazela. Jest przywódcą upadłych aniołów, lub jednym z przywódców, nauczył ludzi niegodziwości, zła, jest odpowiedzialny za zło.

„6 Zobacz, więc, co uczynił Azazel, jak nauczył wszelkiej niegodziwości na ziemi i odsłonił odwieczne tajemnice przechowywane w niebie. „Hen.9,6

8 Cała ziemia została zrujnowana nauką dzieł Azazela i jemu przypisz cały grzech!”. Hen.10,8

1 Henoch poszedł i powiedział Azazelowi: „Nie zaznasz pokoju. Wydano na ciebie surowy wyrok, aby cię związać.
2 Nie zaznasz ani spoczynku, ani zmiłowania, ani [wysłuchania jakiejkolwiek] prośby, z powodu zła, którego nauczałeś, i z powodu wszystkich bluźnierstw, zła i grzechów, które pokazałeś synom ludzkim”.Hen.13,1-2

Co oznacza olbrzymi?, dzieci kobiet rodziły się opętane „z mocą złych duchów” a wyglądem i wzrostem przewyższały przeciętnych ludzi, kiedy Noe się urodził tez został określony jako gigant, i Lamech jego ojciec poszedł do Henocha by zapytać dlaczego mój syn urodził się gigantem i Henoch odpowiedział to naprawdę jest twój syn ale został napełniony Duchem Pana a nie duchem zła

Azazel i jego aniołowie zostali ukarani wtrąceniem do ciemności i tam mają czekać na wielki dzień sadu Bożego. Stał się odpowiedzialny za wszelkie zło na ziemi.
Popatrzymy teraz na list Judy1,14

„O nich to tez prorokował Henoch siódmy potomek po Adamie mówiąc: Oto przyszedł Pan z tysiącami swoich świętych”

„Aniołów zaś, którzy nie zachowali zakreślonego dla nich kręgu, lecz opuścili własne mieszkanie, trzyma w wiecznych pętach w ciemnicy na wielki dzień sadu” Juda1,6 HenEtp.1,9

2Pio.2,4 „Bóg bowiem nie oszczędził aniołów, którzy zgrzeszyli, lecz straciwszy do otchłani, umieścił ich w mrocznych lochach, aby byli zachowani na sąd”.

1Pio.1,20 „Wprawdzie był on już na to przeznaczony przed założeniem świata” Hen.64,6 „Z tego powodu został on wybrany i przeznaczony przez Niego, zanim świat został stworzony”.

1 List Piotra 3,19 też jest cytatem z księgi Henocha

„W nim też poszedł i zwiastował duchom będącym w wiezieniu” Hen.10,4

Jest bardzo ciekawy komentarz katolicki Biblii Poznańskiej do tego tekstu, a mówi on że nie chodzi tu o duchy aniołów, bo aniołowie są duchami, bo Jezus kiedy wracał do nieba przechodził przez warstwy nieba gdzie jest szatan i jego aniołowie i tam ogłosił zwycięstwo nad grzechem i sąd dla aniołów, skoro aniołowie doprowadzili świat przed potopowy do upadku i grzechu to Jezus ogłosił im wyzwolenie świata z grzechu i upadku.

Rzeczywiste wyjaśnienie jest nieco inne, Dwa kozły składano w dzień pojednania jednego dla Pana drugiego dla Azazela, co roku kozioł zanosił grzechy Azazelowi, ostatnim który to zrobił był Chrystus, na podstawie listu Piotra 3,19 zwiastował zwycięstwo i zaniósł grzechy całego świata Azazelowi.

Bardzo mi się spodobał tekst z Henocha 47,3 to nie jest cytat z Objawienia Jana, ale proroctwa się pokrywają.

„I w owych dniach ujrzałem „Głowę Dni” siedzącego na tronie swojej chwały i księgi żyjących zostały przed nim otwarte i wszystkie jego zastępy które mieszkają wysoko w niebie i jego rada stały przed nim, I serca świętych były pełne radości że liczba sprawiedliwych została osiągnięta i że zażądano krwi sprawiedliwych przed Panem Duchów”

I jeszcze z Obj.1,13-14 to cytat z Hen.71,10 i 46,1

Obj. 1:13-14

„A pośród tych świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, odzianego w szatę do stóp długą i przepasanego przez pierś złotym pasem; Głowa zaś jego i włosy były lśniące jak śnieżnobiała wełna, a oczy jego jak płomień ognisty”

Obj.4,6 Cztery postacie przed tronem Boga u Hen.40,2 „Spojrzałem i ujrzałem po czterech stronach Pana Duchów cztery postacie różniące się od tych stojących [obok].” Ich imiona to Michał, Gabriel, Rafael i Fenuel

Dlaczego księga Henocha nie weszła do kanonu?

W czasach Jezusa nie istniał jeszcze oficjalny kanon ST powoływano się na wszystkie święte księgi, jakie były. Pierwszy kanon ST ustalili rabini w Jamnie w roku 90 ne. A chrześcijanie go zaakceptowali, taki jak mamy obecnie w biblii protestanckiej, to mnie upewnia, że list Judy i Piotra są autentyczne, bo powołują się na księgi apokryficzne gdyby je pisano później po 90 roku nie powoływano by się na nie.

Chrześcijanie pierwszych wieków posługiwali się Septuagintą i nigdy w pierwszych wiekach nie zastanawiano się nad kanonem ST, zawsze były spory o NT, ST przyjęto tak jak został stworzony. Pierwszą i ostatnią próbą, zmiany ksiąg ST to Sobór Trydencki (1546) katolicy potwierdzili ustalili ilość ksiąg według Septuaginty a protestanci według kanonu Izraelskiego z roku 90

Autorstwo Henocha

Część powstała w drugim wieku przed naszą erą. O czym świadczy powoływanie się autora na takie ludy jak Medowie i Partowie. Hen.56,5 Partowie powstali jako państwo dopiero w 238 roku p.n.e. Pierwszym królem był Arsakes państwo dotrwało do 226 r naszej ery.

Co do tytułu księgi to w tamtych czasach było przyjęte że jest on od bohatera księgi, nie koniecznie od autora. Autor cytuje słowa Henocha oraz słowa Noego, co wcale nie oznacza że pisał to Henoch czy Noe. Oskarża się gnostyków, że fałszowali Ewangelie podpisując się imionami apostołów, a na ówczesny czas było to przyjęte i normą cytowanie bohatera, jak w Apokalipsie Piotra „ Ja Piotr, Jan i Jakub byliśmy na górze przemienienia” to jest cytowanie Piotra a nie jego autorstwo, czytając to mamy wrażenie jakby pisał to Piotr ale były fałszerstwa aby czytelnik miał wrażenie autentyczności apostolskiej . Co do księgi Henocha kilka razy cytuje że to Henoch jest autorem tej księgi co może świadczyć o fałszerstwie.

Treść księgi zawiera błędy i nie powinien być w kanonie Biblii, kanon Biblii to zbiór ksiąg które są pisane przez mężów Bożych natchnionych Duchem Świętym, a nie zbiorem przekazu ustnego. Co do błędów to pierwsza księga mówi że dzieci które rodziły się po połączeniu aniołów z kobietami były wysokości naszych wieżowców, nauczenie ludzi czytania i pisania jest złem, Rodzi się Noe i jego ojciec idzie po poradę do Henocha a ten mieszkał na krańcach Ziemi. Według chronologii biblijnej kiedy urodził się Noe Henocha już nie było na Ziemi, więc cała ta rozmowa o narodzeniu Noego jest fikcją. Księga astronomiczna mówi że słońce zachodzi za bramy w niebie, takie określenia w porównaniu z wiedzą astronomiczną ośmieszyłoby chrześcijaństwo. Dlatego księga ta nie powinna być w kanonie.Znalazły się tam tylko niektóre cytaty prawdziwe.

Księga Machabejska

Rabini też odrzucili inna księgę Machabejską sam Luter powiedział ze powinna się ona znaleźć w Kanonie ST, ale odrzucono ją z powodu nienawiści do Rzymu, Księga ta mówi o bohaterstwie Izraelitów za czasów panowania Antiocha Epifanesa w 167 roku p.n.e. Najechał świątynie i zbezcześcił ją składając na ofiarę świnie na ołtarzu w świątyni Pana, a Izraelitów torturował paląc na patelni żeby wyrzekli się Boga. W końcu Machabeusz i jego synowie pokonali mieczem Syryjczyków i wygnali ich, ale też postanowili zawrzeć przymierze z Rzymem, a w roku 90 n.e. Było to 20 lat, gdy rzymianie zburzyli świątynię i rabini odrzucili tę księgę jako kanoniczną, ze względu na nienawiść do rzymian.

W Jamnie odrzucono Pieśni nad Pieśniami a przyjęto Mądrości Syracha po latach nastąpiła zamiana.

Apokalipsa Piotra roz.15,6-12

„Gdy modliliśmy się: oto nagle ukazują się nam dwaj mężowie stojący naprzeciwko Pana, na których nie byliśmy wstanie spojrzeć.

Z oblicza ich bił promień jakby słońca, a odzienie ich wydawało taki blask, jakiego oko ludzkie nigdy nie widziało, ani usta nie są w stanie wypowiedzieć, a serce nie może zrozumieć chwały, w jaką oni byli przyodziani, ani piękna ich oblicza.

Ujrzawszy ich zdumieliśmy się, ciała ich, bowiem były bielsze od wszelkiego śniegu, a bardziej czerwone od wszelkiej róży.

Czerwień była zmieszana z białością: prosto mówiąc nie jestem wstanie opisać ich piękna.

Włosy ich były gęste i młodzieńcze, zdobiły ich oblicza i ich ramiona, jakby wieniec utkany z kłosów, albo jakby tęcza na niebie.

Na widok ich piękna stanęliśmy oszołomieni, bo zjawili się nagle.

I podszedłem do Pana, powiedziałem:

Kim oni są? Powiedział do mnie, to są wasi bracia sprawiedliwi, których kształty chcieliście widzieć

Różnica pomiędzy księgą kanoniczną a natchnioną

W pierwszych wiekach przed naszą erą jak i naszej ery, nie istniało pojęcie księgi natchnionej, istniały księgi kanoniczne, jaka jest pomiędzy nimi różnica?

Księga kanoniczna mogła być pisana przez męża Bożego, nie koniecznie proroka, który przekazał wolę Pana ale też i własne spostrzeżenia, mógł napisać chronologię i pomylić się i nikt nie miał o to pretensji, w księdze natchnionej przez Ducha nie może być pomyłek, bo Duch Święty się nie myli. Oficjalnie po raz pierwszy o natchnieniu ksiąg powiedziano w V wieku naszej ery lata 397– synod w Kartaginie. Takie pojęcie zrobiło więcej szkód niż pożytku. Ateiści wykazują błędy a chrześcijanie na siłę ich bronią, wymyślając przeróżne teorie ku uciesze szatana że chrześcijanie na siłę bronią kłamstwa.Zamknięcie kanonu Biblii w IV wieku było uzasadnione ponieważ wszystkie fałszywe ewangelie rościły sobie prawo do kanoniczności. Ale gdyby dzisiaj pojawił się prorok na miarę Izajasza czy Ezechiela jego księga nie weszłaby kanonu ponieważ kościół zamknął kanon biblii, jest to nie logiczne.

Inne Pisma kanoniczne

Czy istniały jeszcze inne pisma kanoniczne? Oprócz już wspomniane Apokalipsy Piotra, tak prawie wszyscy pisarze chrześcijańscy II wieku uznawali jeszcze dwa pisma za dzieła kanoniczne, List Barnaby i Pasterz Hermasa wspominają te dzieła jako kanoniczne Klemens Aleksandryjski i Orygenes a Pasterz Hermasa wspominają Ireneusz /140-220/ Klemens Aleksandryjski /80-130/ Tertulian /ok.180/ Orygenes /180-254/ Po pewnym czasie Tertulian jeden z największych pisarzy chrześcijańskich zmienił zdanie, co do natchnienia tych ksiąg. Euzebiusz dodał jeszcze

Dzieje Pawła

To opis z życia Pawła, kiedy Onesifor przyjął go pod swój dach opisał wygląd Pawła że był niskiego wzrostu, łysawy i z krzywym nosem, i krzywymi nogami, dużymi brwiami, i wiemy że jeszcze miał słaby wzrok. O swoim wyglądzie Paweł wspomina w 2Kor.10,10 i Gal.4,14. Paweł głosił Ewangelię w jego domu w Ikonium a była tam kobieta Tekla, ze dostojnego rodu, która uciekała z domu aby posłuchać kazań Pawła, spowodowało to gniew jej rodziny, która wniosła skargę na Pawła do władz miasta, Paweł został aresztowany i ubiczowany i musiał opuścić miasto, lecz Tekla dowiedziała się gdzie udał się Paweł i poszła tam by go słuchać.

Apokryficzny List Tytusa podaje nam słowa apostoła Pawła, całość listu mówi o czystości moralnej, seksualnej, skierowany do dziewic itp.

„A Tekla wierna służebnica Pańska chciała ucałować jego więzy, i co powiedział jej apostoł: Nie dotykaj mnie ze względu na słabości, jakimi obdarzeni jesteśmy w tym czasie”

Dowiadujemy się również o ostatniej mowie Pawła przed cesarzem Neronem oto fragment:

Naukę swojego Mistrza, o którą mnie pytasz, rozumieją tylko ci, którzy wierzą czystym sercem.
Nauczałem o pokoju i miłości. Głosiłem słowa pokoju od Jerozolimy aż do Ilirii.
Nauczałem, aby się wzajemnie szanować.
Uczyłem dostojnych i bogatych, aby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w bogactwach, lecz w Bogu.
Uczyłem mniej bogatych, aby zadowolili się swoim pożywieniem i ubiorem.
Uczyłem biednych, aby radowali się w swym niedostatku.
Uczyłem ojców, aby synów swoich nauczali bojaźni Bożej.
Nauczałem synów posłuszeństwa dla rodziców i przestrzegania napomnień.
Nauczałem posiadających, aby pilnie płacili podatki.
Uczyłem kupców, aby płacili podatki urzędnikom państwowym.
Uczyłem żony, aby kochały swoich mężów i szanowały ich jak panów.
Uczyłem mężów, aby dochowali wierności małżonkom… I jak małżonek karze swą żonę za niewierność, tak mężów wiarołomnych skarze sam Bóg.
Uczyłem również panów, aby łagodnie obchodzili się ze swymi sługami.
Uczyłem niewolników, aby wiernie i jakby Bogu służyli swoim panom.
Uczyłem Kościół, aby oddawał cześć Bogu jedynemu i wszechmogącemu, niewidzialnemu i niepojętemu.
Taka nauka nie została mi przekazana od ludzi, lecz przez Jezusa Chrystusa i od Ojca Chwały, który przemówił do mnie z nieba.

Paweł został ścięty. Pochowany przez wierną Lucynę za Rzymem przy drodze Ostyjskiej.

Piotr natomiast, jak mówi Orygenes, został ukrzyżowany na jego własne życzenie głową w dół, bo jak stwierdził nie jest godzien umierać jak jego Zbawiciel, jego życzenie zostało spełnione.

Jednym z najstarszych dzieł z czasów apostolskich jest “Nauka 12 apostołów” uważne przez Klemensa Aleksandryjskiego za dzieło kanoniczne, ponoć pisane przez samych apostołów. Przeczytałem wszystkie 3 dzieła a oto, co w nich jest:

Ciekawe Myśli

Ewangelia Filipa

Są myśli bardzo ciekawe, chociaż nie natchnione, ale przecież nasze książki religijne, które czytamy też są nie natchnione, ale podnoszą nasze zrozumienie.

“Osioł chodząc wokół kamienia młyńskiego, przeszedł stąpając sto mil. Kiedy go odwiązali, ciągle znajdował się w tym samym miejscu.Są ludzie, którzy dużo chodzą, lecz w żadnym kierunku się nie posuwają. Kiedy zatem nadchodzi dla nich wieczór, nie widzą ani miasta, ani wsi, do których szli. Nie poznali ani natury stworzenia, ani Mocy, ani nawet aniołów.

Nadaremno biedni się trudzili”

Ewangelia Tomasza

Należy do jednych z najstarszych pism znalezionych w 1945 roku w Górnym Egipcie, nie mylić z ewangelią Tomasza o dzieciństwie Jezusa, ta zawiera tylko wypowiedzi Jezusa, z których większość jest w Ewangelii Mateusza i Łukasza, z innych autor nie korzystał być może nie znał ich, co świadczy o wczesnym powstaniu dzieła lub, jeżeli to prawdziwy Tomasz to był świadkiem wypowiedzi Jezusa. Ta ewangelia zawiera 1 rozdział podzielony na 114 wierszy, Ewangelia ta była odrzucona przez pierwszych chrześcijan, wspomina o niej Orygenes i Euzebiusz, odrzucono ja ze względów autorstwa, a nie treści, ponieważ autorem Ew Tom. Był gnostyk a w naszych czasach znaleziono ją w Nag Hamadi czyli w centrum gnostycyzmu. Gnostycy reprezentowali fałszywe poglądy, podzieleni na różne grupy, nie uznawali odkupienia przez śmierć Chrystusa, jego cierpienia na krzyżu, jego cielesnego zmartwychwstania, itd. Większość cytatów to znane wypowiedzi Jezusa, ale są i takie, których nie ma w Ewangeliach a jak sądzę są to prawdziwe wypowiedzi Jezusa. Oto niektóre z nich:

“Rzekł Jezus:, Kto jest blisko mnie, blisko jest ognia, a kto jest daleko ode mnie, daleko jest od królestwa”

“Rzekł Jezus: Przyjdźcie do mnie, dobre są moje ramiona i panowanie radosne, a znajdziecie odpocznienie dla siebie”

“Rzekli mu: Powiedz nam, kim jesteś, abyśmy uwierzyli w ciebie, Odrzekł im, badacie oblicza ziemi, a tego przed wami nie poznaliście, to jest stosowny moment, którego nie potraficie zbadać”

“Rzekł Jezus: Królestwo Boże podobne jest do kobiety niosącej dzban pełen mąki, gdy szła drogą, ucho dzbana oderwało się i mąka się sypała za nią. Nie wiedziała ani nie poznała straty. Gdy wróciła do domu, postawił dzban na ziemi i stwierdziła, że jest pusty”

“Rzekł Jezus: Królestwo podobne jest do człowieka, który ma na swoim polu skarb, a nie wie o nim. Po śmierci pozostawił go swojemu synowi. Syn nie wiedząc o skarbie wziął pole i sprzedał je, a ten, który je kupił, przyszedł i orał je i znalazł skarb. Rozpoczął dawać pieniądze na procent, tym, którzy je chcieli”

Dla teologów katolickich, którzy odrzucają ewangelię Tomasza jest argument, że jest ona nie zrozumiała, bo jak zrozumieć wypowiedź Jezusa, że kobieta ma stać się mężczyzną, ale jest to jeden z najpiękniejszych wersetów w całej tej ewangelii. W czasach Jezusa kobieta nie wolno było studiować Pisma Świętego, nie wolno było im nauczać, trzeba było stać się mężczyzną, aby mieć prawo do studiowania i dyskusji o Słowie Pana. O co chodzi w tym fragmencie:

Rzekł Szymon Piotr “Niech Maria odejdzie od nas. Kobiety nie są godne życia, rzekł Jezus: “Oto poprowadzę ją, aby uczynić ją mężczyzną, aby stała się sama duchem żywym, podobnym do was mężczyzn. Każda kobieta, która uczyni siebie mężczyzną wejdzie do królestwa niebios”

Mowa tu o równouprawnieniu kobiet i mężczyzn, co do zbawienia, jak na tamte czasy było to rewolucyjne, wbrew wszystkim przekonaniom, takich poglądów nie mieli nawet najwięksi fałszerze ewangelii, w wierszu 22 jest to rozszerzone:

,”Jeśli macie zwyczaj czynić to, co męskie i żeńskie jednością, aby to, co męskie nie było męskim, a to, co żeńskie nie było żeńskim”

Znaleziono fragmenty nieznanej Ewangelii większość tekstu jest w Ewangelii Tomasza, najprawdopodobniej że Tomasz korzystał z jakiejś nieznanej nam Ewangelii. Znalezione fragmenty zawierają więcej tekstu, w niektórych miejscach niż to podaje Tomasz. Oto fragment który nie występuje u Tomasza. Są to papirusy nazwane od Egipskiej miejscowości Oxyrhynchos z numerem katalogowym 840 i 1224

Papirus Oxyrhynchos 840

Verso: [...] nim czyni zło, rozważa wszystko.

Ale uważajcie, abyście i

wy nie doznali tego, co oni; bowiem nie

tylko wśród żyjących ci, co czynią zło ludziom, otrzymają

5 odpłatę, ale muszą

znieść karę i wielkie

cierpienia”. I wziąwszy ich

wprowadził do miejsca [przeznaczonego] dla czystych i

przechadzał się po świątyni. I wszedłszy

10 pewien faryzeusz, arcykapłan – Lewi

mu było na imię – spotkał ich i rzekł

do Zbawiciela: „Któż pozwolił ci chodzić

po tym miejscu [przeznaczonym] dla czystych i oglądać te

oto święte naczynia nie umywszy się: także

15 twoi uczniowie nie umyli nawet

nóg? Lecz jako skalany przeszedłeś przez to święte miejsce, które

jest czyste; nie chodzi po nim nikt inny jak

ten, kto umył się i kto zmienił szaty,

20 i nikt inny nie ośmiela się patrzeć

na te święte naczynia”. Zbawiciel natychmiast zatrzymawszy się

wraz ze swymi uczniami powiedział mu:

Recto: „Czy ty, który jesteś tu, w świątyni, jesteś

czysty?” Ów rzecze do Niego: „Oczyściłem się. Obmyłem

25 się w sadzawce Dawida i zszedłszy

jednymi schodami, przez inne wszedłem tu i przyodziałem się w białe

i czyste szaty, i wtedy dopiero wszedłem,

i spojrzałem na te święte naczynia”. Odpowiadając mu rzekł

Zbawiciel: „Biada wam, ślepcy nie

widzący: umyłeś się w tej stojącej

wodzie, w której kładą się dniem i nocą

psy i wieprze, a myjąc się

35 oczyszczałeś skórę, która jest na zewnątrz, tak jak

wszetecznice i fletnistki, które perfumują

się, myją, namaszczają i zdobią dla wzbudzenia

ludzkiej pożądliwości, a wewnątrz

40 są wypełnione skorpionami i

wszelką złością. Ja natomiast i uczniowie moi, o których mówisz, że są

nie umyci, obmyliśmy się w wodach żywych

i czystych pochodzących od

45 Boga z niebios. Ale biada [...]„.

Oxyrhynchos 1224

To przygnębia mnie. Wtedy Jezus zbliżył się w wizji i powiedział, „Dlaczego, jesteś zniechęcony? Dla nie . . . ty, ale . . . „

. . . „powiedziałeś, chociaż nie odpowiadasz. Co wtedy skłoniło ciebie do wypowiedzi? Jaka, jest nowa doktryna, o której oni mówią, że uczysz, albo jaki jest nowy chrzest, który ogłaszasz? Odpowiedź i . . . „

Kiedy uczeni i faryzeusze i kapłani widzieli jego, oni byli rozgniewani, że on odpoczywał w pozycji półleżącej wśród grzeszników. Ale kiedy Jezus usłyszał, on powiedział, „ci, którzy są zdrowi nie mają żadnej potrzeby lekarza . . . „

” . . . i módlcie się za swoich wrogów. Ponieważ ten który nie jest przeciwko wam jest z wami. Ten który jest daleko dzisiaj, jutro będzie blisko ciebie i w . . . przeciwnik . . .

Papirus Egerton 2

Papirus ten zawiera fragmenty z nieznanej nam Ewangelii.

\ … Wtedy Jezus powiedział do uczonych w Piśmie “Ukarajcie tego który zachowuje się niesprawiedliwie i bezprawnie, a nie mnie …[ oceńcie człowieka po tym ] jak on robi i co on robi? A zwracając się do przywódców ludu, powiedział te słowa: “Badacie Pisma w których sądzicie że macie życie. One składają świadectwo o mnie. Nie myślcie że przyszedłem oskarżać was przed Ojcem. Oskarża was Mojżesz, w którym pokładacie nadzieję” [zob. Jan 5,39]

Wtedy oni powiedzieli, My wiemy że Bóg mówił przez Mojżesza, ale o tobie to nie wiemy skąd jesteś”

W odpowiedzi Jezus powiedział im, “teraz jesteście oskarżeni ponieważ nie wierzycie tym rzeczą które on jawnie zaświadczył. Ponieważ jeżeli wy wierzycie Mojżeszowi, wy powinniście wierzyć i mnie, ponieważ on napisał dla waszych ojców o mnie.

Oni podburzyli tłum, pochwycili razem kamienie i próbowali go ukamienować. A przywódcy położyli swe ręce na nim, aby oni mogli pochwycić go i poprowadzili go do tłumu, ale oni nie byli wstanie złapać go ponieważ godzina zdrady jego jeszcze nie przyszła, ale Pan przeszedł przez środek i oddalił się.

Oto trędowaty przyszedł do niego i powiedział, “Nauczycielu Jezu, kiedy ja podróżowałem z trędowatymi i jadłem i jadłem a nimi w gospodzie, ja również stałem się trędowaty. Ale jeżeli życzysz sobie, będę oczyszczony” Więc Pan powiedział do niego, “chcę, bądź oczyszczony” I natychmiast trąd odszedł od niego. Wtedy Jezus powiedział do niego “Najpierw idź pokaż się kapłanowi i złóż ofiarę oczyszczenia nakazaną przez Mojżesza i nie grzesz więcej…”[zob.Mar.1,40-44]

Potem przyszli do niego, aby go poddać próbie, mówiąc, “Nauczycielu Jezu, wiemy że przyszedłeś od Boga. Ponieważ takie rzeczy jakie ujawniłeś, więcej świadczą niż wszyscy prorocy. Powiedz nam zatem, czy należy płacić rządzącym rzeczy które należą do nich, powinniśmy płacić im czy nie? Ale Jezus znał ich plan i zwrócił się do nich surowo i powiedział im “Dlaczego nazywacie mnie nauczycielem swoimi ustami, wy nie słuchacie co ja mówię? Dobrze o was Izajasz prorokował, kiedy on powiedział: ‚Lud ten czci mnie swoimi wargami, ale ich serce dalekie jest ode mnie. Na próżno cześć mi oddają …[głosząc nauki, które są] nakazami [ludzkimi](zob.Mar.12,13-17)

Uwaga w nawiasie podaje własną sugestię brakującego tekstu, mogę się mylić ale jeżeli ktoś ma lepszy pomysł to nie powstawia swoje uzupełnienia, może będą trafniejsze.

. będąc w zamkniętym miejscu [sprawa ta ]. . .była poddana w wątpliwość [jak może coś mieć]. . . jego niezważoną wagę . . . Ale, chociaż oni, byli zakłopotani, jeśli chodzi o jego dziwaczne pytanie, Jezus, kiedy on wędrował, stanął na krawędzi rzeki Jordan i wyciągając jego prawą rękę [nad rzekę]. . . i on rozsiał na rzece i w tamtym czasie . . .[krzew pełen owoców wyrósł z] wody i wtedy [wyciągnął rękę]. . . i …[zrywał ] . . . przed nimi, on przyniósł owoce [do nich a było ich] . . . dużo [i dał im]. . . do . . . [zjedzenia]

Ewangelia Hebrajczyków

Była bardzo popularna i znana w środowisku chrześcijan, którzy mieszkali w Izraelu w pierwszym stuleciu, niektórzy mówią wcześniejsza wersja Ewangelii Mateusza, pisana po Hebrajsku, do dzisiaj nie przetrwała znamy ją tylko z pism Ojców Kościoła, czyli pisarzy chrześcijańskich pierwszych wieków, którzy cytują ją w swoich dziełach.

„Utwór ten jest cytowany przez św. Ignacego /zm.107r./ frag.16 a następnie Papiasza /Pierwsza połowa II wieku – fragment 8/” Apokryfy NT M. Starowieyski KUL Lublin 1980 str.67

„W każdym bądź razie, pisarze starożytni nie zaliczają jej na ogół do pism heretyckich” str.68

Nie byłbym zdziwiony gdyby pisał ją któryś z apostołów a to, dlatego że apostołowie nie byli ludźmi wykształconymi, byli zwykłymi rybakami, a język tej ewangelii jest bardzo prosty,

Nazwano ją Hebrajczyków, pisana była po Hebrajsku, autor nie znany, Przypuszcza się że mógł ją napisać Mateusz, Papiasz, napisał że Ew. Mat. Pisana była po Hebrajsku , a że chrześcijanie w Izraelu ja uzywali na co dzień nazwano ją Ewangelią Hebrajczyków, istniała też Ewangelia Nazarejczyków, i nie wiemy czy była to ta sama czy dwie różne Ewangelie. Posłuchajmy fragmentu z tej ewangelii o bogatym młodzieńcu i porównajmy ją z naszą ewangelią:

Została napisana w języku aramejskim lub hebrajskim – Hieronim o ewangelii tej pisał, że uchodzi ona za przechowywaną w Cezarei Ewangelię Mateusza napisaną do Żydów w ich „ojczystym języku” (Hieronim, Dialog Przeciw Pelagianom, III, 2, por. De viris illustribus, 3; Comm. In Mt., XII, 13)[5].

„Napisano w pewnej Ewangelii nazwanej według Hebrajczyków, jeśli tylko podoba się ją przyjąć nie ze względu na autorytet, lecz na wyjaśnienia, postawionego problemu:

„Nauczycielu, co mam uczynić dobrego, abym żył? Rzekł doń „Człowiecze spełnij prawo i proroków”, odpowiedział mu, spełniłem, Rzekł do niego, idź sprzedaj wszystko, co masz, rozdaj biednym i ubogim i pójdź za mną! Bogacz zaczął drapać się po głowie i nie podobało mu się to, i rzekł do niego. Jakże możesz mówić, że spełniłeś prawo i proroków? Napisano przecież w prawie „Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego, a oto wielu twoich braci synów Abrahama, jest odzianych w gnój i umierają z głodu, a twój dom napełniony jest wieloma dobrami i nie wychodzi zeń dla nich zupełnie nic. I odwróciwszy się rzekł do Szymona siedzącego koło niego „Szymonie synu Jana, łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogaczowi wejść do królestwa niebieskiego” PsełdoOrygenes

Orygenes bardzo często cytował Ewangelie Hebrajczyków. Przed 70 rokiem nim rzymianie zniszczyli Jerozolimę chrześcijanie musieli opuścić miasto jedni udali się do miejscowości Pella inni do Egiptu. Wiemy tylko, że apostoł Jan znalazł się w Efezie to jest ok.1000 km od Jerozolimy i tam zabrał tez matkę Pana Jezusa w Efezie jest grób Maryi..

Canon Stichometricus rok 850

Uznawał kanon NT w takiej formie, jaka mamy ja dzisiaj, ale bez Apokalipsy Jana, do pism wątpliwych zalicza Apokalipsę Jana, Apokalipsę Piotra, list Barnaby i Ewangelię Hebrajczyków. Nie zaliczano ich do apokryfów, ponieważ autor podaje listę apokryfów, dzieł stanowczo odrzucanych przez kościół.

Zakończenie

Dzisiaj możemy być pewni, że mamy czyste słowo Boga bez domieszki kłamstwa, i zawiera wszystko, co potrzebujemy do wiedzy i zbawienia.