top of page

Apostolstwo Pawła

 

We współczesnym chrześcijaństwie pojawiły się osoby które podważają apostolstwo Pawła, Celem takiej nauki jest wybicie chrześcijan z nauki o zbawieniu z łaski przez wiarę, Co zatem pozostanie kiedy ktoś odrzuci usprawiedliwienie z wiary? Trzeba przyjąć usprawiedliwienie z uczynków, lub usprawiedliwienie z wiary i z moich uczynków, Zbawienie z uczynków zostało potępione zarówno przez Kościół Katolicki na Soborze Trydenckim jak i przez Kościół Protestancki i jest to sprzeczne z tym co apostoł Paweł napisał w swoich listach


 

"Albowiem z łaski zbawieni jesteście nie z uczynków, aby się kto nie chlubił" Efez.2,8-9


 

Gal. 2:16

16. Wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek.

(BW)


 

Podważanie autorytetu

 

Apostolstwo Pawła było podważane już w I wieku, o czym sam Paweł wspomina w listach do kościołów /zborów/ szczególnie w drugim liście do Koryntian sporo miejsca temu poświęcił. Aby uderzyć w naukę o usprawiedliwieniu z wiary trzeba usunąć Pawła, ale jaką metodą? Poprzez ośmieszenia, poniżenia, prawdziwi apostołowie nigdy nie posługiwaliby się takimi sposobami.


 

"Listy bowiem -jak utrzymują -są groźne i nieubłagane, lecz gdy się zjawia osobiście, słaby jest a jego mowa nic nie znaczy" 2Kor.10,10


 

Paweł nazywa ich fałszywymi apostołami


 

"Ci fałszywi apostołowie, to podstępni działaczem udających apostołów Chrystusa. I nic dziwnego, sam bowiem szatan podaje się za anioła światłości. Nic przez to wielkiego, że i jego słudzy podszywają się pod sprawiedliwość" 2Kor.ll, 13-15


 

Tyt. 1:12

12. Jeden z nich, ich własny wieszcz powiedział: Kreteńczycy zawsze łgarze, wstrętne bydlęta, brzuchy leniwe. (BW)

 

Wieszcz znaczy prorok, a związani są oni z naukami żydowskimi, to nie pogańscy ani chrześcijańscy zwodziciele


 

Tyt. 1:10

10. Wielu bowiem jest niekarnych, pustych gadułów, zwodzicieli, zwłaszcza pośród tych, którzy są obrzezani;

Tyt. 1:14

14. I nie słuchali żydowskich baśni i nakazów ludzi, którzy się odwracają od prawdy.

(BW)

Tyt. 3:9-10

„A głupich rozpraw i rodowodów, i sporów, i kłótni o zakon unikaj; są bowiem nieużyteczne i próżne. A człowieka, który wywołuje odszczepieństwo, po pierwszym i drugim upomnieniu unikaj”


 

Moc Ducha Świętego dowodem apostolstwa


 

Apostoł broni swego stanowiska powołując się na działanie Ducha Świętego w nim.

 

2 Kor 12:12

„Dowody /mojego/ apostolstwa okazały się pośród was przez wielką cierpliwość, a także przez znaki i cuda, i przejawy mocy.”(BT)

 

Innym razem o owych fałszywych apostołach powiedział "Przyjdę i zapoznam się z ich mocą a nie słowem pysznych" poprzez ręce Pawła działy się cuda, uzdrowienia, ale poprzez teoretyków którzy jedyną rzeczą jaką robią to kłócą się o doktryny i prawo Bóg nie czyni żadnych cudów, czyli niech pokażą moc Boga a nie filozofię. Paweł wskrzesił młodzieńca który spadł z okna czytamy że wygonił demona z dziewczyny która chodziła za nimi przez kilka dni i krzyczała. A rozważając słowa Jezusa że szatan nie wygania szatana, bo jego królestwo by się nie ostało, świadczy to że mocą Ducha wyganiał demony.


 

1 Kor. 4:19-20

„Ja jednak przyjdę do was wkrótce, jeśli Pan zechce, i zapoznam się nie ze słowem pysznych, lecz z ich mocą. Albowiem Królestwo Boże zasadza się nie na słowie, lecz na mocy.” (BW)


 

Apostołowie z Jerozolimy


 

Apostolstwo Pawła nie było podważane przez apostołów z Jerozolimy. Przeglądając szczegółowo życie Pawła widzimy że apostołowie nie występowali przeciwko niemu. W liście do Galacjan Paweł napisał że spotkał się z Apostołem Piotrem, Janem i Jakubem podkreślił że są oni filarami dla Kościoła, czyli spotkał najwyższe władze kościoła, a było to 14 lat po nawróceniu jest to zatem ok. 45/ 47 roku n.e.

„Jakub; Kefas i Jan uważani za filary podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, a oni zaś do obrzezanych” Ga1.2,9


 

To powyższe wydarzenie, wielu teologów łączy z Soborem w Jerozolimie, ja odnoszę to do przepowiedni proroka Agabusa o głodzie jaki miał nastąpić w Jerozolimie bo wtedy wysłano Pawła do Jerozolimy, głód taki miał miejsce ok. 45 roku. Tam Paweł wyjaśnił apostołom jaką naukę głosi wśród pogan, i zostało to przyjęte pozytywnie przez apostołów czyli Paweł nie ukrywał swoich poglądów i nie działał w ukryciu wbrew woli apostołów.


 

"udałem się w stronę w skutek otrzymanego objawienia i przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę wśród pogan" Gal,2,2


 

Apostoł Paweł w listach Ewangelią nazywa usprawiedliwienie z łaski przez wiarę, jako zgodność z Bożym objawieniem, apostołowie podali prawicę na znak wspólnoty z Pawłem. Rok 48/49 to czas Soboru w Jerozolimie, a powstał on na bazie tego że wielu nawróconych z żydów uczyło że aby stać sie chrześcijaninem najpierw trzeba stać się żydem i przestrzegać wszystkich przepisów Mojzesza Sam Paweł nie uczył nawróconych z pogan ze mają zachowywać zakon Mojżesza, stosować obrzezke, nie uczył że nawróceni powinni najpierw stać się Żydami a potem chrześcijanami. Problem urósł do takich rozmiarów że stał się problemem całego kościoła i Sobór w Jerozolimie zakończył i rozstrzygnął ten problem raz na zawsze.


 

Sobór w Jerozolimie


 

Sobór który składał się z apostołów powołuje się na Ducha Świętego który dał im objawienie


 

"Postanowiliśmy bowiem Duch Święty i my, nie nakładać na was żadnego ciężaru oprócz tego co konieczne, powstrzymanie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego co uduszone i od nierządu" Dz.Ap.15,29


 

To apostołowie a nie Paweł zwolnili nas wszystkich którzy nie urodziliśmy się w Izraelu od przestrzegania świąt, obrzezki i całego prawa Mojżesza. Potem apostoł Paweł w liście do Kolosan napisał:


 

"Niechże więc, nikt o was nie wydaje sądu, co do jedzenia i picia, bądź w sprawie świta, nowiu bądź sabatu są to tylko cienie spraw przyszłych, a rzeczywistość należy do Chrystusa" Kol.2,16-17


 

Czyli że święta, sabaty i nowie były cieniami wskazującymi na Chrystusa, a kiedy cień spotyka się z rzeczywistością to cień przestaje istnieć. Abyśmy się dobrze zrozumieli, cień jest w rzeczywistości którą jest Chrystus. Prawo jest w Chrystusie i Paweł od tej pory mówi o prawie Ducha, "Bóg jest miłością" i wypełnienie tego prawa jest w miłości


 

"Obrzezanie i nieobrzezanie nie ma znaczenia tylko wiara działająca w miłości" Ga1.5,6

Rz 3:31
31. Czy więc przez wiarę obalamy Prawo? żadną miarą! Tylko Prawo właściwie ustawiamy.
(BT)

 

Prawa Nowego Przymierza

 

Nowe Przymierze Chrystusa musi przynieść nowe prawa, ponieważ ofiary ze zwierzą wskazywały na Mesjasza wypełniły się na nim i tym samym składanie ofiar ze zwierząt przestało obowiązywać. Nakaz składania ofiar był w prawie Mojżesza i w Nowym Przymierzu następuje zmiana przepisu, zmiana prawa, co za tym idzie jedynymi którzy mieli prawo składać ofiary ze zwierząt byli lewici jeżeli nie ma ofiar całopalnych to nie ma też i kapłaństwa Lewickiego, które w tym celu było powołane i o tym napisał Apostoł Piotr że kapłaństwo przechodzi na wszystkich wiernych, do dzisiaj trzymamy się tego prawa o kapłaństwie powszechnym i na ten tekst powoływali się późniejsi pisarze chrześcijańscy.


 


 

1 Piotr. 2:9-10

 

9. Ale wy jesteście rodem wybranym, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym, abyście rozgłaszali cnoty tego, który was powołał z ciemności do cudownej swojej światłości;

10. Wy, którzy niegdyś byliście nie ludem, teraz jesteście ludem Bożym, dla was niegdyś nie było zmiłowania, ale teraz umiłowania dostąpiliście.

(BW)

 

O kapłaństwie mówi Apostoł Piotr do tych co nie są z Izraela, o tych co nie byli ludem, to jest wbrew prawu Mojżesza. Apostoł Piotr nie uznaje przepisów Mojżeszowych, bo musiałby mówić o obowiązującym kapłaństwie lewitów, Piotr nie neguje prawa, on mówi o nowym obliczu prawa powołując się na teksty ST.

W liście do Rzym.12,l mowa jest o składaniu naszych ciał na ofiarę, w innym miejscu o ofiarach naszych ust. Czy to znaczy że prawa moralne Starego Testamentu też nie obowiązują? Apostoł przeczy temu twierdząc że prawo literalne ST zmieniło się w duchowe, nie przestało istnieć kapłaństwo i składanie ofiar w NT istnieje dalej ale w innej formie niż dotychczas. Trzeba zrozumieć listy Pawła on mówi o zniesieniu prawa dla zbawienia i w formie, sposobie jaki obowiązywał w ST


 

"On też sprawił ze mogliśmy się stać sługami Nowego Przymierza, przymierza nie litery lecz ducha" 2Kor.3,6


 

"Albowiem przykazania, nie cudzołóż, nie zabijaj, nie kradnij, nie pożądaj i wszystkie inne - streszczają się w tym słowie. Miłuj bliźniego jak siebie samego, wypełnieniem prawa jest miłość" Rzym. 13,9-10


 


 

Świętość życia i bezgrzeszność jest podstawą teologii Pawła, a do tego dochodzi się poprzez przestrzeganie przykazań, co zatem z zacytowanymi tu tekstami "niech was nikt nie sądzi z powodu świąt, nowiu bądź sabatu" oraz że prawo przybił do krzyża" tu mowa o cieniach wskazujących na Chrystusa i o literalnym wypełnianiu prawa nie duchowym, nie mówi tu o prawie moralnym ale obrzędowym, wszystko co jest związane ze świątynią ziemską ST miało swoje wypełnienie czyli wskazywało na Chrystusa.


 

Apostoł Piotr o Pawle


 

Do końca czasów apostolskich ani kościoły Boże ani apostołowie nie podważali apostolstwa Pawła. Apostoł Piotr pisał 2 list pod koniec swego życia, w latach 64-67 kiedy listy Pawła już były napisane:


 

"Jak to umiłowany nasz brat Paweł według danej mu mądrości napisał do was, jak również we wszystkich listach w których mówi o tym. Są w nich trudne do zrozumienia sprawy, które ludzie nie douczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo jak i inne pisma na własną swą zgubę" 2Pio.3,15-16


 

1.Piotr uznaje listy Pawła, mówi że

2.Paweł otrzymał mądrość od Boga,

3.a ci poprzekręcają i opacznie tłumaczą jego listy robią to ku własnej zgubie,

To są bardzo mocne słowa. Między Pawłem a kościołami /zborami/ nie było wrogości. W Dziejach Apostolskich czytamy że kiedy rozstawał się z Efezjanami ci płakali i prosili go aby nie udawał się do Jerozolimy, ponieważ prorok Agabus zapowiedział mu aresztowanie w Jerozolimie. Czy prorok od Pana prorokował fałszywym apostołom? Zanim opuścił Efez powiedział:

 

Dz.Ap. 20:29

29. Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody,


 

Podważanie apostolstwa Pawła jest podważaniem decyzji samego Boga, w swych listach wiele razy powołuje się na to że został on powołany na apostoła przez samego Jezusa. W Dz.Ap13,1 jest wymieniony wśród proroków. To DŚ powiedział w Antiochii aby wysłali Pawła do pracy misyjnej. Kto neguje apostolstwo Pawła staje się przeciwnikim Boga. Stań po stronie prawdy.


 

Paweł o sobie


 

1 Kor. 15:9

9. Ja bowiem jestem najmniejszym z apostołów i nie jestem godzien nazywać się apostołem, gdyż prześladowałem Kościół Boży.

(BW)

 

2 Kor. 11:4-5

Bo gdy przychodzi ktoś i zwiastuje innego Jezusa, którego myśmy nie zwiastowali, lub gdy przyjmujecie innego ducha, którego nie otrzymaliście, lub inną ewangelię, której nie przyjęliście, znosicie to z łatwością.5. Lecz uważam, że ja w niczym nie ustępuję tym arcyapostołom.

 

Gal. 1:1

1. Paweł, apostoł nie od ludzi ani przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który go wzbudził z martwych

(BW)

 

Kol. 1:1

1. Paweł, z woli Bożej apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz

(BW)

 

 

 

 

bottom of page